به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آوای دیار ما، به‌منظور حمايت از کشاورزان و دامدارانی که در اثر حوادث غیرقابل‌پیش‌بینی، تولیداتشان دچار آسيب می‌شود و برای کمک به ادامه فعالیت‌های توليدی آنان، از ۸ شهريور سال 63 هیئت‌مدیره صندوق بيمه محصولات کشاورزی شامل دو نفر از وزارت کشاورزی، يک نفر از وزارت جهاد سازندگی و ۲ نفر از بانک کشاورزی آغاز به کار کرد تا بر اساس اهداف و سیاست‌های دولت در بخش کشاورزی در قالب برنامه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اهداف خود را با مشارکت و همکاری بانک کشاورزی تحقق بخشد؛ اما آنچه ما را بر آن داشت تا در این خصوص یادداشتی بنویسیم حکایت یک بام و دوهوای این صندوق در سال‌های اخیر است...

تناقض‌های گفتاری و عملی دست‌اندرکاران یعنی فاصله حرف تا عمل، آن‌قدری هست که هرساله با شروع فصل بهار، کشاورزان را در هاله‌ای از ابهام قرار داده و آنان را در خصوص بیمه محصولات خود دچار تردیدهای اساسی می‌کند که اتفاقاً در هفته گذشته، استاندار جوان گیلان را هم دچار تشویش خاطر کرد که نقش مشوق بازی کند و در گفتگو با رسانه‌ها از کشاورزان بخواهد تا محصولات خود را بیمه کنند.

حال برای روشن شدن موضوع، نگاهی اجمالی می‌اندازیم به تعرفه بیمه محصول برنج:

انتخاب اول: پرداختی کشاورز حدود 125 هزار تومان برای یک هکتار و حداکثر سقف تعهدات بیمه یک‌میلیون و هشت‌صد هزار تومان برای یک هکتار

انتخاب دوم: پرداختی کشاورز حدود 941 هزار تومان برای یک هکتار و حداکثر سقف تعهدات بیمه چهار میلیون و دویست هزار تومان برای یک هکتار

انتخاب سوم: پرداختی کشاورز حدود یک‌میلیون و شش‌صد و پنجاه‌وهفت هزار تومان برای یک هکتار و حداکثر سقف تعهدات بیمه شش میلیون و سیصد هزار تومان برای یک هکتار

انتخاب چهارم: پرداختی کشاورز حدود دو میلیون و سیصد و شصت‌ونه هزار تومان برای یک هکتار و حداکثر سقف تعهدات بیمه هشت میلیون و چهارصد هزار تومان برای یک هکتار

گفتنی است که حداکثر سقف پرداختی در صورت خسارت کامل به محصول به‌تناسب یک هکتار است که معمولاً کمتر اتفاق می‌افتد که محصولی 100 درصد خسارت ببیند و همچنین اکثر کشاورزان معمولاً با توجه به ضعف بنیه مالی، قادر به انتخاب گزینه‌های دو تا چهار نیستند و ترجیح می‌دهند که خود را به قضا و قدر سپرده و زیر بار هزینه گزاف و غیرمعقول اول فصل کشاورزی نروند.

این موضوع را هم به این مسئله اضافه کنید که اکثر کشاورزان، زمین‌های زیر یک هکتاری دارند و اگر فرض کنیم تمکن مالی متوسط داشته باشند و بخواهند گزینه دو را انتخاب کنند باید بابت یک هکتار، 941 هزار تومان به بیمه بپردازد و اگر فرض بگیریم 50 درصد محصول کشاورز خسارت ببیند و بیمه هم با کلی تبصره و بند و تأخیر زمانی متداول حاصل از تناقض و ناهمخوانی گزارش‌های کارشناسی با آمارهای واقعی عملکردی بپردازد حدود دی الی اسفند همان سال زراعی (3 الی 6 ماه بعد برداشت محصول)، دو میلیون و صد هزار تومان واریز می‌کند.

یک هکتار در حالت عادی دو تن برنج سفید می‌دهد که با فرض خسارت 50 درصدی به یک‌تن کاهش می‌یابد و قطعاً باکیفیت پایین‌تری که دارد اگر با کیلویی 9 هزار تومان هم به فروش برسد، 9 میلیون تومان تا اینجا به‌حساب کشاورز واریز می‌شود

و حالا هزینه کاشت و نگهداری و برداشت و سفید کردن را هم برای یک هکتار اگر در حدود 6 میلیون برای یک هکتار در نظر بگیریم موارد هزینه کرد عبارت‌اند از:

1- هزینه شخم و مراحل آب تخت 1 میلیون تومان، 2- هزینه کود شیمیایی با احتساب 100 کیلوگرم پتاس، 150 کیلوگرم اوره و 50 کیلوگرم فسفات 275 هزار تومان، 3- هزینه علف‌کش با احتساب 2/5 تا 3 لیتر 50 هزار تومان 4- هزینه بذر با احتساب 50 کیلوگرم 175 هزار تومان 5- خزانه گیری، تهیه باکس نشاء (هزینه ثابت) و پوشش نایلون 350 هزار تومان 6- نشاء کاری با ماشین نشاء کار 500 هزار تومان 7- وجین اول با 10 نفر کارگر روز و پذیرایی 800 هزار تومان 8- وجین دوم با 8 نفر کارگر روز 640 هزار تومان 9- آبیاری 300 هزار تومان 10- سم‌پاشی و مبارزه با آفات و بیماری‌ها در دو نوبت 200 هزار تومان 11- برداشت محصول با کمباین مخصوص برنج برابر با 10% محصول یا 400 کیلوگرم شلتوک که برآور ریالی آن 1 میلیون و 400 هزار تومان است 12-هزینه انتقال محصول به کارخانه 100 هزار تومان 13-هزینه خشک‌کردن و تبدیل شلتوک به برنج سفید 700 هزار تومان و هزینه‌های پیش‌بینی‌نشده 140 هزار تومان ما را با مجموع مبلغ 6 میلیون و 630 هزار تومان مواجه می‌کند.

یک کشاورز با بیمه محصولات خود، حدود 4 میلیون تومان عایدی خواهد داشت که برای کسانی که صرفاً کشاورزی می‌کنند و ممر درآمد دیگری ندارند، می‌شود ماهی حدود 330 هزار تومان!

حال اگر گزینه 3 انتخاب شود، عایدی سالانه حدود 4 و نیم میلیون تومان و با انتخاب گزینه چهارم، این عایدی به حدود 4 میلیون و 800 هزار تومان یعنی ماهانه 400 هزار تومان می‌رسد

با این شرایط، آیا عقل سلیمی پیدا می‌شود که محصول برنج خود را بیمه کند؟!

و اگر وضعیت بادام کاران را بگوییم که باید فریاد به آسمان سر داد، یک انتخاب بیشتر ندارند:

 233 هزار تومان پرداخت با سقف تعهدات 770 هزار تومان در هر هکتار!

اینجاست که نمی‌دانم فلسفه و حاصل این‌همه سخنرانی‌های حمایتی مسئولان در جشنواره هرساله بادام‌زمینی را کی باید دید؟

راستی امید و رمقی برای جان‌های خسته و رنجور کشاورزان باقی می‌ماند؟!

به‌هرحال پیشنهاد می‌کنیم تا دیر نشده نمایندگان حاضر در مجمع نمایندگان استان و شخص استاندار، آستین‌ها را بالا بزنند و به‌جای تشویق زبانی کشاورزان به این نوع بیمه بی‌فایده محصولات، وارد عمل شده و با رایزنی‌های کشوری، از یک‌سو تعرفه بیمه را کاهش و از سوی دیگر سقف تعهدات را واقعی و جذاب کنند تا کشاورزان در خشک‌سالی پدید آمده که ان شاا... به مدد مستمر الهی، ختم به خیر خواهد شد، بیشتر از این متضرر نشوند و معضل تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی هم کمتر شود.

انتهای پیام/