به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آوای دیار ما، در روزگاری که آب و هوای دیار ما صبح‌ها شبیه بهار است و ظهر وارد تابستان می‌شود و عصر نم نم پاییز را به یاد می‌آورد و شب سوز زمستانی می‌وزد و بوی سیر و باقالا در هر کوی و برزن به مشام می رسد باز هم خبر تغییر نماینده عالی دولت در شهرستان آستانه‌اشرفیه، عیش و نوش بهاری را برایمان به زهر هلاهل تبدیل کرد.
۱۴ آذر ماه ۱۴۰۱ یعنی کمتر از ۴ ماه قبل بود که خسرو آرنگ بدون تجربه فرماندار بودن به جای حسین ذاکر استقامتی که در دوره ۱۱ ماهه خود کارنامه نسبتاً ناموفقی به ثبت رسانده بود انتخاب شد و سرپرستی فرمانداری آستانه‌اشرفیه را بر عهده گرفت.
با چشم اندازی که از نوع برخورد و مدیریت آرنگ در طول این ماه‌ها به عنوان نماینده عالی دولت مشاهده شد، امیدوار بودیم که این تغییر مدیریتی بار دیگر آرامش و حرکت به سوی شرایط بهتر را برای دیار ما به ارمغان بیاورد که باز زمزمه تغییر فرماندار امید ما را به یاس توامان تبدیل کرد.
بنا بر اخبار واصله در آینده نه چندان دور خسرو آرنگ که همزمان مدیر کلی دفتر امور شهری استانداری و سرپرستی فرمانداری شهرستان آستانه‌اشرفیه را عهده‌دار بود به دوران سرپرستی فرمانداری دیار ما پایان می‌دهد و به استانداری بر می‌گردد.
شاید تصور کنید حالا که گزینه آینده فرمانداری آستانه‌اشرفیه رسماً انتخاب نشده است پیش داوری باشد که بخواهیم از یاس و ناامیدی صحبت کنیم اما با نگاهی به مدت زمان مدیریت چند فرماندار گذشته، با ما هم نظر می‌شوید.
۱۶ آبان ماه ۱۳۹۸ یونس محمودی به جای رحیم حیدری فرماندار آستانه اشرفیه شد و ۱۰ شهریور ماه ۱۳۹۹ جای خود را به حمید رضایی داد، ۹ دی ماه ۱۴۰۰ حسین ذاکر استقامتی جانشین رضایی شد و ۱۴ آذر ماه ۱۴۰۱ خسرو آرنگ جانشین استقامتی شد.
در شرایطی که دولت برای ارائه تسهیلات صد میلیون تومانی اشتغال تعهد برجا ماندن چندساله طرح اشتغالزایی ارائه شده را در دفترخانه اسناد رسمی از متقاضی دریافت تسهیلات بانکی اخذ می‌کند، یونس محمودی ۱۰ ماه، حمید رضایی ۱۶ ماه، حسین ذاکر استقامتی ۱۱ ماه و خسرو آرنگ حدود ۴ ماه فرماندار شهرستان آستانه‌اشرفیه بوده‌اند.
با این کارنامه یعنی دولت مردان معتقدند در کمتر از چند سال نمی‌شود برای یک اشتغال کوچک خانگی برنامه‌ریزی کرد و آن را به ثمر رساند اما می‌توان سرنوشت و آینده شهرستانی با جمعیت بیش از صد هزار نفر را برای چند ماه به طور مداوم دچار تغییر کرد و از شهرستان آستانه‌اشرفیه همچنان به عنوان آزمایشگاه مهره‌های تازه‌کار بهره برداری کرد.
در سال‌های اخیر رهبر انقلاب شعارهای اقتصادی برای سال‌های جدید انتخاب کرده‌اند که این شعارها نه تنها از هم جدا و مستقل نبوده‌اند بلکه مانند تکه‌های یک پازل، حساب‌شده کلمات و واژه‌ها را کنار یکدیگر قرار داده‌اند تا با برنامه ریزی درست و مدون مسئولان، بتوان در مسیر تحقق گام دوم انقلاب قدم برداشت.
بر همگان آشکار است که رسیدن به سر منزل مقصود در هر مجموعه‌ای نیازمند برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری است و برنامه‌ریزی‌ و هدف گذاری‌ها نیازمند ثبات در مجموعه تصمیم گیران و مدیران است.
هر چند با توجه به سرنوشت تجربه‌های گذشته امید اندکی برای انتخابی مناسب برای ما باقی مانده است اما با همه تفاسیر یاد شده امیدواریم بیست و سومین فرماندار شهرستان آستانه‌اشرفیه حداقل از بدنه مجموعه وزارت کشور و با سابقه مدیریت بر مجموعه فرمانداری باشد و ضمن برخورداری از روابط عمومی بالا، انگیزه‌های لازم برای رشد جایگاه دیار ما و خود را داشته باشد.
در این شرایط فعلا چاره‌ای نداریم جز اینکه این غم‌نامه را با سروده زنده یاد ابتهاج به پایان ببریم:
در این سرای بی‌کسی
نشسته‌ام به در نگاه می‌کنم
دری‌که آه می‌کشد
تو از کدام راه می‌رسی
خیال دیدنت چه دلپذیر بود
جوانی‌ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد...
انتهای پیام/